ఐకమత్యమే మహాబలం కలసిగట్టుగా ఉంటే Archives

శీర్షిక: సంఘంలో ఐకమత్యమే మహాబలం కలసిగట్టుగా ఉంటే బలం, విడి విడిగా ఉంటే, సంఘం బలహీనతగా మారుతుంది. అలాగే ఒక ఊరు కూడా…

పచ్చని పొలాలతో, నదీ ప్రవాహంలో ప్రక్కనే ఉన్న ఒక గ్రామం. ఆ గ్రామం పేరు మనపల్లెగూడెం. ఆ గ్రామంలో వివిధ వర్గాల ప్రజలు సామరస్యంగా జీవిస్తున్నారు. గ్రామస్తులు, వారి వారి ఆచారాలు, మతాలు మరియు భాషలలో విభిన్నమైనప్పటికీ, ఆ ఊరితో కలసిపోయారు. ఊరిలో కొత్తవారు / ఉపాధి కోసం పొట్ట చేత పట్టుకుని వచ్చి కూడా కలసిపోయారు అంటే, అది ఆ ఊరివారిలో ఉండే మానవత్వానికి ప్రతీకగా చెబుతారు. ఆ ఊరిలో రవి అనే ఒక రైతు, ఆగ్రామ పెద్ద, అతని తెలివి ఆగ్రామానికి నాయకత్వం వహిస్తుంది. ‘మనం ఐక్యంగా ఉంటే మనం అధిగమించలేనిది ఏదీ లేదు’ అని తరచూ అతను ప్రస్తావిస్తూ ఉంటాడు.

ప్రశాంతంగా ఉన్న మనపల్లెగూడెం గ్రామంలో ఒక పుకారు వ్యాపించింది. అది ఆ గ్రామస్థుల అందరిలో ఆందోళనను కలిగించింది. గ్రామాన్ని దోచుకోవడానికి దొంగల గుంపు గురించి పుకారు వ్యాపించే వరకు గ్రామం ఎల్లప్పుడూ ప్రశాంతంగా ఉండేది. భయం దావానలంలా వ్యాపించింది. శంకర్ అనే సంపన్న వ్యాపారి గ్రామస్తులను తమ ఇళ్ల చుట్టూ గోడలు నిర్మించుకోవాలని మరియు వారి స్వంత కుటుంబాలను కాపాడుకోవాలని కోరడం ప్రారంభించాడు. “మనల్ని మనం రక్షించుకోవాలి”, “మరెవ్వరూ మనకు సహాయం చేయరు.”

గ్రామ పెద్ద ఆలోచనకు ప్రభావితం చెందిన లక్ష్మీ

అయితే స్కూల్ టీచర్ లక్ష్మికి మాత్రం అందుకు భిన్నంగా ఆలోచన వచ్చింది. గ్రామపెద్ద రవి చెప్పిన మాటలను ఆమె పూర్తిగా నమ్మింది. మనమందరం కలిసికట్టుగా నిలబడితే మన ఊరికే కాదు గ్రామాన్నంతటినీ కాపాడుకోవచ్చు’’ అని ఆమె ఉద్వేగంగా గ్రామం అంతటా చెప్పారు. ఆమె మాటలు గ్రామంలో ప్రతిధ్వనించాయి, కానీ అందరూ నమ్మలేదు, ఆమెకు కొందరే బాసటగా నిలబడ్డారు.

రోజులు గడుస్తున్నాయి, ఒత్తిడి పెరుగుతుంది. కొందరి ఆలోచనల కారణంగా గ్రామం చిన్న చిన్న సమూహాలుగా చీలిపోవడం ప్రారంభమైంది. ఒకప్పుడు ఐక్యంగా ఉన్న గ్రామం ఇప్పుడు వివిధ కారణాలు వలన విడిపోయింది.

ఒక రాత్రి, దొంగలు కొట్టారు. వారు పెద్ద సంఖ్యలో వచ్చారు, పొలాల గుండా వెళుతున్నారు, దాడికి సిద్ధంగా ఉన్నారు. కానీ విడిపోయిన మరియు విభజించబడిన గ్రామాన్ని కనుగొనడానికి బదులుగా, వారు ఊహించనిది ఎదుర్కొన్నారు.

లక్ష్మి, ఆ గ్రామపెద్ద రవి సహాయంతో ఐక్యతను నమ్మే కొందరిని కూడగట్టుకుంది. కుండలు చేసేవారు, పొలం పనిచేసేవారు, తాపీ పనిచేసేవారు, ముఠాపని చేసేవారు కొందరు గ్రామ ప్రవేశద్వారం వద్ద తాత్కాలిక ఆయుధాలతో గ్రామానికి కాపలాగా ఉన్నారు. ఊరి వైద్యురాలు పార్వతి ఎలాంటి గాయాలు తగిలినా మూలికలు, ప్రథమ చికిత్స సిద్ధం చేశారు. అర్జున్ అనే మత్స్యకారుడు అవసరమైతే మహిళలు మరియు పిల్లలను తరలించడానికి తన పడవను సిద్ధంగా ఉంచాడు.

దొంగల గుంపుతో గ్రామస్తుల పోరాటం

దుండగులు దగ్గరకు రాగానే తీవ్ర ప్రతిఘటన ఎదురైంది. దాడి వార్త త్వరగా గ్రామం అంతటా వ్యాపించింది, మరియు గ్రామస్తులు, వారి పొరుగువారి ధైర్యసాహసాలు చూసి, కలిసి నిలబడటం యొక్క ప్రాముఖ్యతను గ్రహించడం ప్రారంభించారు. అంతే గ్రామస్థులలో కూడా కదలిక వచ్చింది. ఇంటి చుట్టూ ఎత్తైన గోడలు కట్టిన శంకర్ గేట్లు తెరిచి పోరాటానికి దిగాడు. కార్తీక్ ఆలయ గంటను మోగించాడు, అందరూ ఏకం కావాలని పిలుపునిచ్చారు.

గ్రామంలో ప్రజలంతా ఏకం కావడంతో, ఆ గ్రామస్తుల చేతిలో దొంగలు ఓడిపోయారు. వారు తమ ఆయుధాలు మరియు ప్రణాళికలను వదిలి పారిపోయారు. గ్రామస్తులు, గాయాలు మరియు అలసిపోయినప్పటికీ, విజయం సాధించారు.

మరుసటి రోజు ఉదయం మనపల్లెగూడెం సెంటర్‌లోని మర్రిచెట్టు చుట్టూ గ్రామం చేరింది. రవి చిరునవ్వుతో ప్రేక్షకులను ఉద్దేశించి, “ఈ విజయం ఏ ఒక్కరి వల్ల కాదు. మనం కలిసి నిలబడటం వల్లనే. మన బలం మన ఐక్యతలో ఉంది. మనం రైతులమైనా, చేనేత కార్మికులమైనా, వ్యాపారులమైనా, పూజారులమైనా.. కలిసి పని చేయడం ద్వారా మాత్రమే మన ఇంటిని రక్షించుకోగలం.”

“ఇది మనందరికీ ఒక గుణపాఠంగా ఉండనివ్వండి, విభజించబడి, మనం దుర్బలంగా ఉన్నాము. కానీ ఐక్యంగా, మనం అజేయంగా ఉన్నాము” అని లక్ష్మి జోడించింది.

ఆ రోజు నుంచి మనపల్లెగూడెం ప్రాంతం సమైక్యతకు ప్రతీకగా నిలిచింది. మనపల్లెగూడెం ప్రజలు భిన్నాభిప్రాయాలు ఉన్నప్పటికీ ఎలా కలిసిమెలిసి శాంతి, సామరస్యంతో జీవిస్తున్నారో తెలుసుకునేందుకు చుట్టుపక్కల గ్రామాల ప్రజలు తరలివచ్చారు.

ఐక్యత మన గొప్ప బలం.

మరియు సంవత్సరాలు గడిచేకొద్దీ, గ్రామం అభివృద్ధి చెందింది, వారు ఎదుర్కొన్న ప్రతి సవాలుతో బలంగా అభివృద్ధి చెందింది-ఎందుకంటే వారు అన్నింటికంటే ముఖ్యమైన పాఠాన్ని నేర్చుకున్నారు: ఐక్యత మన గొప్ప బలం.

చివరికి, వారి వైవిధ్యం బలహీనత కాదని, బలమని గ్రామస్థులకు అర్థమైంది. వేర్వేరు వ్యక్తులు విభిన్న నైపుణ్యాలను తీసుకువచ్చారు, మరియు వారు కలిసి పనిచేసినప్పుడు, వారు అజేయంగా ఉన్నారు.

ఐకమత్యమే మహాబలం ఇది భారతీయులకు తెలిసిన ప్రాధమిక సూత్రం, ఎందుకంటే… చరిత్ర చదివితే, భారతదేశంలో బ్రిటీష్ వారు విభజించి, యుద్ధం చేయడం, విభజించు పాలించు వంటి సూత్రాలను వాడారంటే, అంతకముందు ఐకమత్యం భారతీయులలో నాటుకుపోయి ఉన్నట్టే కదా… ఐకమత్యమే మహాబలం అని పూర్వం ఒక కథ ఉండేది. అదేమిటంటే, చేతితో పుల్లల కట్టను కలిపి విరగగొట్టలేము, పుల్లల కట్టలోని ఒక్కొక్క పుల్లను విడిగా ఒక వ్యక్తి విరిచేయగలడు. అంటే విడి విడిగా ఉంటే, ఒక వ్యక్తి టార్గెట్ కాగలడు. పదిమంది కలసి గట్టుగా ఉంటే, వందమందిని కాపాడవచ్చును. అదే ఒక ఊరు అంతా కలసి గట్టుగా ఉంటే, చుట్టూ ప్రక్కల ఊళ్లకు, ఆ ఊరు శ్రీరామరక్ష.